SSL مخفف عبارت Secure Sockets Layer (لایه سوکت‌های امن) است. برای این‌که بهتر بتوانید معنی این عبارت را متوجه شوید، کافی است که به آدرس وب‌سایت ‌های مختلف نگاه کنید. وقتی آدرس وب‌سایت با //:http شروع‌ شده باشد، هیچ خبری از رمزگذاری اطلاعات در آن وب‌سایت نیست؛ بنابراین هکرها به‌ راحتی می‌توانند به تمام اطلاعاتی که در این بستر جابجا می‌شوند دسترسی داشته باشند.

اما وب‌سایت‌هایی که با //:https شروع می‌شوند، یک لایه امن بر بستر پروتکل HTTPS دارند که اجازه نمی‌دهد همه افراد به اطلاعاتی که در وب‌سایت جابجا می‌شوند دسترسی پیدا کنند. در حقیقت SSL برای رمزنگاری و افزایش امنیت داده‌ها استفاده می‌شود. داده‌هایی که با SSL امن می‌شوند، با یک کلید عمومی رمز شده‌اند. این داده‌ها تنها با کلید خصوصی مشترک بین صاحب وب‌سایت و کاربر باز می‌شوند. به همین خاطر کسی که جزء این ارتباط نیست نمی‌تواند به این داده‌ها دسترسی داشته باشد.

SSL امنیت اطلاعاتی که بین سرور و مرورگر مبادله می‌‌شود را تضمین می‌کند و خطر شنود اطلاعات را توسط سایرین به حداقل میزان ممکن می‌‌رساند. برای اینکه خیالتان از بابت امن بودن وب‌سایت و مجهز بودن آن به SSL راحت شود، کافی است قفل کوچک سبز رنگی که کنار آدرس نمایش داده می‌شود را ملاک قرار دهید. هر جا این قفل سبز رنگ وجود داشته باشد، خطر به سرقت رفتن اطلاعات به طرز قابل ‌توجهی کمتر می‌‌شود.